Mîrzayê Piçûk aka Küçük Prens

İnandığım bir şeyler varsa benim şu hayatta,
bunlardan biri de;
anadili Kürtçe olan bir çocuğun da Küçük Prens okuma hakkı olduğudur.
Yoksa benim narin beynim ne anlar siyasetten, iktidar oyunlarından.

Benim kadın ruhumun bildiği bir gerçek vardır:
Çocuk değerlidir.
İnsan değerlidir.
Gerisi teferruattır.
Gerisi oyundur.
Gerisi günün sonunda yalan ve dolandır.

Çocuk kalbi saftır, sevgiyle büyür,
ve içine nefret kaçan o minik kalp büyüyünce bir canavara dahi dönüşür.

Sigara öldürür.

Çocuklarınıza sigaradan uzak durmayı, alkolün tüm kötülüklerin anası olduğunu öğretmeyi bir kenara bırakın artık. Büyüyünce akılları erecektir nasılsa. Sigara öldürür, herkes de bunu bilir.

Çocuklarınıza kendinden başka herkesin aptal olmadığını öğretin. Kimsenin o "basit" görecekleri hataları öylesine yapacak kadar aptal olmadığını anlatın. Yanlış yaptığını düşündükleri birinin içinde ne travmalar yaşadığını tahmin etmenin mümkün olmadığını öğretin. Hiçkimse bizlerin "hayatta yapmam" dediğimiz hataları göz göre göre yapacak kadar kafasız değildir. Çocuklarınıza büyük burunlu olmaktan uzak durmayı öğretin.

Hayat içerisinde bizi insan olmaktan çıkaran şeyler keşke sigara, alkol, uyuşturucu ve seks olsaydı. Keşke her adımına besmeleyle başlayanlar en iyi insanlar olsaydı. Keşke camına her Türk bayrağı asan ileri görüşlü olsaydı. Keşke her "seni seviyorum" diyen gerçekten seven olsaydı. Keşke hayat bu kadar kolay, detaydan yoksun olsaydı da insanlık şu anda doğru yolda olsaydı.

Çocuklarımızın elini, insan beyninin gidebildiği en son noktaya kadar tutmayı başardığımız gün başka bir ülke olacak burası. İşte o zaman birine duayen demeden evvel iyice düşüneceğiz. İşte o zaman "Küçükleri Muzır Neşriyattan Koruma Kurulu" bilirkişisinin aklı Chuck Palahniuk'a erecek. İşte o zaman memleketteki yıkılmayacak tek yapı "Atatürk büstü" olmayacak; AKM de olacak, EMEK de olacak. İşte o zaman Demirören gibiler o alışveriş merkezini oraya dikmeye utanacak. İşte o zaman sabah uyanıp camdan sokağımıza baktığımızda etraf daha aydınlık olacak.

Photo by Frieke Janssen

Hayat-i Tehdit

Hayat,

Bu yazıyı iyi oku, böyle sindire sindire...
Ya herşeyi yoluna koyacak beni daha mutlu bir insan yapacaksın,
Ya da ben başımı alıp gideceğim buralardan.
Suratıma yavru köpek edasıyla baktığını hisseder gibiyim ama olmaz.
İki dudağımın arasından çıkacak lafa bakar, uyarmadı deme.
Kendimden biliyorum;
"Ben gidiyorum." dersem, gidiyorum.

 
Photo by Eren Kürkçüoğlu

1982 - 2011

Küçüktüm küçücüktüm henüz, her ne anladıysam artık,
Yatağımın baş ucuna "Losing My Religion"ın sözlerini asmıştım.
Hayatım boyunca bir işaret gibi sakladım içimde.
Bekledim.
Bakalım ben inancımı nerede, ne zaman yitirecektim?

Yolun sonuna geldikleri yaşımdayım şimdi,
Hisseder gibi çırpınışlarımı, ne güzel de dediler giderayak:

"We all go back to where we belong."